نامه ای که در ادامه آمده مکتوبی از کلارا و آدلاید شارپ (۱) در باره تعطیل شدن مدرسه تربیت می باشد

تعطیلی مدرسه شوک بزرگی بود، اگرچه انتظار میرفت که این اتفاق صورت گیرد. روز شهادت حضرت اعلی طبق تاریخ قمری حفظ شده و در ششم دسامبر برگزار شد. حکومت گفت مدرسه تربیت بی دلیل روز پنجشنبه تعطیل شده و مجوز مدرسه تربیت دیگر وجود ندارد. فرصتی برای گفتن به همه شاگردان نبود، بنابراین آدلاید و دستیارش صبح روز بعد ساعت ۶:۳۰ صبح، قبل از اینکه پلیس بتواند به آنجا برسد، به مدرسه رفتند، و بچه ها برای ورود به آنجا آمدند. مدرسه ای که باید به آنها برگردانده می شد. این خیلی سخت بود چون خیلی از بچه ها متوجه نشدند و به آدلاید زنگ زدند تا به پلیس بگوید اجازه بدهد وارد شود و خیلی ها گریه کردند. … هر چند بچه های تعدادی به مدرسه نرفتند و عده ای در مدارس دیگر حاضر شدند اما راضی و خوشحال نبودند. مدرسه تربیت در کتاب های درسی و شخصیت پردازی و هر چیز دیگر بسیار جلوتر از سایر مکاتب فارسی بود. سایرین نیز بر این عقیده بودند. بسیاری از بهترین خانواده های شهر بودند که فرزندان خود را به مدرسه تربیت می فرستادند. در هر دو مدرسه نزدیک به ۱۵۰۰ دانش آموز و حدود ۵۰ معلم وجود داشت. … حضرت ولی امرالله مکتوبی فرستادند و فرمودند که صبور باشند و و استقامت کنند و برای کسب آزادی دینی تلاش کنند….

ترجمه از بهائی نیوز، شماره ۹۶ دی ماه ۱۳۳۵

۱- آدلاید شارپ ۱۹۷۶-۱۸۹۶ مروّج ثابت قدم امرالله، مدیر مدرسه تربیت دختران، اوّل بانوی عضو محفل ملّی ایران. او با دکتر سوزان مودی به ایران مهاجرت کرد. خدمات او در سطح ایران و بین‌المللی بود.

تصویر همراه:
شاگردان و معلمان مدرسه تربیت در طهران.